Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy.

 Ból jest oznaką życia.

 Nikt nie jest sam, nikt nie jest niezapomniany, nic nie jest pozbawione znaczenia, nic nie jest nieważne.

 Bo już taki się zwyczaj utarł, że każdy ma swoje dzieciństwo, młodość, wiek dojrzały, a niektórym tego nawet za mało i mają jeszcze nadzieję na wieczność.

 Niektórzy widzą rzeczy, które są niewidoczne dla innych.

 Spętana duszo, która, usiłując być wolna, coraz okropniej się wikłasz.

 Wróć z tarczą lub na tarczy.

 Nigdy nie jest za późno ani za wcześnie. Jest dokładnie wtedy, kiedy trzeba.

 Odważni nie żyją wiecznie, ale tchórze nie żyją wcale.

 Moje serce nie zawiodło.
To ktoś zawiódł moje serce.

 To, czego się boję, jest niczym w porównaniu z tym, na co czekam.