Całymi dniami leżeli na łące pełnej kwiatów, zasłaniając oczy przed ...

 Cokolwiek człowieka spotyka - powinien zawsze się podnieść i dążyć naprzód, wciąż naprzód, przez całe życie.

 Ja poczekam jeszcze na swoją miłość. Może przyjedzie następnym pociągiem? Albo jeszcze późniejszym? A może nie przyjedzie wcale? Nie szkodzi, mam już wprawę w oczekiwaniu na pociągi, które nie przywożą nikogo.

 Dla człowieka, który dysponuje tylko młotkiem, wszystko, co spotyka zaczyna wyglądać jak gwóźdź.

 Niech ci futro lekkim będzie.

 Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.

 Uczucia, które wzbudza pan we mnie, milordzie, są dalece niestosowne.

 Nietrudno jest rezygnować, gdy człowiek przywykł do odmowy.

 Samotność…
Odnoszę wrażenie, że to milczenie z samym sobą.
Mówienie do nikogo, patrzenie na nic, brak wszystkiego i niczego. Po prostu jest się w pustce i z tej pustki nie wyprowadzą mnie żadne drzwi, nawet otwarte…

 Najbardziej jesteśmy narażeni na cierpienie, gdy kochamy.

 Mur jest najbardziej oczywistą i widoczną demonstracją fiaska systemu komunistycznego.