Czasami, żeby zrobić pierwszy krok, potrzebna jest czyjaś pomoc.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Czasem potrzeba siły, żeby rzucić wszystko w cholerę.

 Tak, z wielu powodów przyjście na świat w tej rodzinie było błędem. Przykro mi, że ojcu wystarczała świadomość, iż jestem jego synem. Nie zauważył, że jestem dzieckiem.

 Tajemnice zawsze wcześniej czy później ugryzą w dupę.

 Kochać - znaczy czekać.

 Cierpliwość niweluje góry.

 Mieli szczęśliwe chwile, nawet sporo, ale coraz trudnej było mu o nich pamiętać. Została tylko nieustająca harówka i ciągły wysiłek by przetrwać.

 Powiedzieć, co się myśli, jest czasem największym szaleństwem, a czasem najwyższą sztuką.

 Nie zamierzam przepraszać za to, jak żyję.

 Żyjmy teraźniejszością. Kto wie, jutro może nas nie być.