Dziewczyny zakochują się w słowach.

 Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.

 Ból nie znika. Gromadzi się. Jak śnieg. A przebaczenie to słońce, które go topi.

 Człowiek ma silną potrzebę pewności - chce wierzyć, iż metoda, za pomocą której podejmuje decyzje, jest właściwa. W rzeczywistości woli nawet podejmować „złą” decyzję i być jej pewnym, niż „dobrą” i być targanym wątpliwościami co do jej słuszności.

 Jeśli chce się być szczęśliwym, nie wolno gmerać w pamięci.

 Do zmiany losu wystarczy mały, malutki kamyczek, o który ktoś się potknie i nawet go nie zauważy.

 Przyszłość przelewa się w przeszłość przez zwężenie w teraźniejszości.

 Zawsze powtarzałem, że jest w nim więcej niż wzrok potrafi dostrzec.

 Każdy z nas jest swoim chiroscuro, własnym kawałkiem iluzji, który stara się przerodzić w coś konkretnego, coś realnego.

 Jeśli Bóg zechce, będzie woda.

 Piękno miłości dostrzegasz w pełni dopiero wtedy, kiedy ją tracisz.