To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po ...
To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.
Udostępnij:
Inspiracje:
Destrukcja jest formą tworzenia.
Tu się to mieści - powiedział - To zagadka. Piękna twarz a w oczach labirynt.
Czytanie to dla mnie rozrywka, oderwanie myśli, pocieszenie, małe samobójstwo. Kiedy nie mogę już znieść świata, zwijam się w kłębek z książką, tym małym statkiem kosmicznym, którym odlatuję daleko od wszystkiego.
Tak wiele potrafimy zazdrościć ludziom, choćby urody, wiedzy. To smutne, bo w gruncie rzeczy nie doceniamy tego, co mamy.
Dla niektórych samotność nie jest sytuacją, w jaką popadli, lecz cechą ich charakteru.
Szczęście:
ani dobrobyt,
ani przyjemność,
ani żądza,
ani zadowolenie,
ani radość
- ale trochę tego wszystkiego naraz.
Człowiek, który nic nie wie, posiada odwagę; ten, który dużo wie - strach.
Nic nie możemy na to poradzić, że stwarzając czas - niszczymy siebie.
Może cierpienie jest użyteczne, może otwiera przed człowiekiem inne horyzonty (...) może nie jesteśmy w stanie pojąć sensu tego, co nas spotyka.
Zostałam więźniem własnego umysłu - a było to naprawdę przerażające miejsce.