
To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam ...
To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam tylko nikomu nie wierzy.
Ludzie często widzą to, co zamierzają zobaczyć.
A może prawdziwą
wolnością jest
święty spokój.
Tutaj (...), aby utrzymać się w tym samym miejscu, trzeba biec ile sił.
Jeśli poznasz szczegóły, będą cię one prześladować tak samo, jak niewiedza. Ja wolę nie wiedzieć.
Pomyliłeś niebo z gwiazdami odbitymi nocą na powierzchni stawu.
Wszystko, co najbardziej nam się podoba na początku znajomości, potem najbardziej nas irytuje.
Chodzę spać sama i sama się budzę. Dużo spaceruję. Pracuję, dopóki nie zacznę padać ze zmęczenia. Obserwuję, jak wiatr bawi się śmieciami, które przez cała zimę leżały ukryte pod śniegiem. Wszystko wydaje się bardzo proste, dopóki nie zaczynasz się nad tym zastanawiać. Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?
A tu szaro i smutno. Mam na lewym przedramieniu wypalone piętno śmierci.
Pragnęłam mieć go blisko, jak najbliżej. Nawet przez myśl mi nie przeszło, że mogłabym zgodzić się na jego odejście...
Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy.