Chcąc mieć szczęście, trzeba oddalać myśli od nieszczęścia.

 Serce milczy, a instynkt podpowiada mi, że powinnam się zwinąć na łóżku w kłębek i rozpłakać.

 Być na świecie to nie przelewki.

 Doskonale to wiem, dzielimy przecież ten sam ból. Tak się właśnie dzieje, gdy ludzie stają się jednością: od tej pory dzielą się nie tylko miłością. Wspólny jest także ich ból, smutek, rozpacz.

 Nie ma znaczenia, jak wysoko skoczysz, ważne, jak wylądujesz.

 Odpowiedzi nigdy nie zjawiają się z okrzykiem Eureka!

 Tęsknota za domem jest jak choroba, jak żałoba po czymś, co zostało utracone lub odebrane.

 -Płakałeś?
-R o n i ł e m łzy. Nie płakałem.

 Jesteś moją jasną stroną, moją drogą ku lepszemu (...)

 Czasem ogarnia mnie poczucie winy, że jestem szczęśliwy.

 Wszyscy ludzie są przyjaźni, jeśli nie prosisz ich o pomoc.