Trzeba błaznować, bo ludzie nie lubią ponurych twarzy.

 Myśleć znaczy niszczyć.

 Nie interesują mnie opinie ludzi i ich myślenie na mój temat.

Jestem jaki jestem i robię to co robię. Niczego się nie spodziewam i nie oczekuje, a akceptuję wszystko. To bardzo ułatwia życie.

 [...] ludzkość zszarzała i zgłupiała w tej cywilizacji, której rozkazy bezmyślnie powtarza: ludzie w zadziwiający sposób zaczęli się do siebie upodabniać, w strojach, w rozrywkach, w stylu życia i także w sprawach duchowych.

 Kiedy byłem z nią, reszta świata nie była ważna.

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Mój świat ma trzy mianowniki. Przedtem. Teraz. Jeśli.

 Miłość wyprawia różne dziwne rzeczy z ludźmi.

 Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie, a potem drugich.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Trzeba jednak pić do dna, by dojść do dna swej duszy