
Piękno zawsze znajduje schronienie pośród brzydoty. Prawdę mówiąc, nie ma ...
Piękno zawsze znajduje schronienie pośród brzydoty. Prawdę mówiąc, nie ma bez niej racji bytu. Czy może istnieć światło bez mroku?
Lecz serc do serca nie dostroi,
Komu nie z serca słowo płynie.
Jesteś moja, Aniele. I nie pozwolę, by cokolwiek to zmieniło.
Człowiek już taki jest, że choćby nie wiem dokąd pojechał, zostanie tylko sobą.
Żyjesz wśród ludzi zatem wszystko co cenne trzymaj w ukryciu i tam jest twój dom gdzie skarby twoje.
Wspomnienia zmieniają się wraz z ludźmi.
Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.
Żyć bez celu to znaczy pozwolić przygodzie rządzić sobą.
Kiedy byłam mała, myślałam, że na pewno tak wygląda niebo, sama jasność, biel i nic poza tym. Teraz wiem, że to nie może być prawda, bo białe światło jest złe.
W sprawach przekonań czas to zły lekarz, który stopniowo zatruwa organizm miksturą z napisem na etykietce: dojrzałość.
Jestem milczący
od kiedy na podniebieniu
zalęgły mi się niedopowiedzenia.