Tajemnice zawsze jakoś się rozchodzą, jak szepty niesione przez wiatr.

 Niewiele rzeczy tak bardzo oszukuje jak wspomnienia.

 Stare zbrodnie świata ubrane w szaty świeże.

 Dusze przemierzają wieki, jak chmury przemierzają niebo i choć ani kształt chmury, ani barwa, ani wielkość nigdy takie same nie zostają, ciągle jest chmurą. I tak samo z duszą jest. Kto rzec może, skąd chmura przywiała? Albo kto tą duszą będzie jutro?

 Nigdy nie ufaj kobiecie. Słyszysz mnie? Nigdy nie
ufaj kobiecie i nigdy się nie zakochaj. To tylko cię unieszczęśliwi. Miłość jest dla głupców!

 Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół. To znak, iż nie znają ludzi

 Tak bardzo boję się stracić coś, co kocham, że nie chcę kochać niczego.

 Nie znam większego grzechu niż uciskanie słabszych w imieniu Boga.

 W zrujnowanych salach królestwa zmarłych panuje milczenie.

 Ciemne okna są czasem bardzo jasnym dowodem.

 Literacka widza jest tak wszechstronna, że nie potrzeba mieć wcale własnych przeżyć, żeby uważać się za doświadczonego człowieka.