Tajemnice zawsze jakoś się rozchodzą, jak szepty niesione przez wiatr.

 Jak łatwo przyzwyczaić się do tego, że nic nas nie łączy.

 Prawdziwie kochasz wtedy, kiedy nie wiesz dlaczego.

 Dym z jego papierosa pieścił jej skórę, kiedy odgarnął jej włosy z ramion.

 Nadzieja i pamięć przetrwają w jakiejś ukrytej dolince, gdzie trawa zieleni się świeżością

 Bunkrów nie ma,
ale też jest zajebiście!

 Człowiek przyzwyczaja się patrzeć na zło, machać na nie ręką; zaczyna od tego, że się z nim godzi, kończy na tym, że je popełnia.

 Straszna jest nie sama śmierć. Straszne jest jej oczekiwanie.

 Jeśli jest noc,
musi być dzień,
jeśli łza - uśmiech.

 To niesamowite, jak w jednej chwili człowiek może się poczuć samotny.

 Los to coś, co wyciągasz jak słomkę. To szansa.