Posmutniałam. Żal mi było tego pana. Co z tego, że ...

 Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.

 Jakże samotnie absurdalnie czuje się człowiek zwisający z okna.

 Nienawidzę go, ponieważ kocham go, jak nigdy przedtem nie kochałam nikogo.

 Czy powinienem poślubić W.? Nie, dopóki nie powie mi pozostałych liter swojego imienia.

 Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.

 Najpierw muszę zaufać sam sobie. Potem pomyślę o czymś więcej.

 Nie możesz się wykręcić od miłości, chociaż boisz się jej jak ognia.

 Boże, czas mija, żyjąc tracimy życie!

 Życie w skrytości, życie w szczęśliwości.

 Szczerość może być dobra. -
Jej słowa unosiły się w ciemności. - Ale może też krzywdzić.