Jest bardziej żywy w pamięci, niż ja jestem w prawdziwym ...

 (...) i tak wszystko zaraz się skończy i nic nie zostanie tu po nas, tylko piasek jasny
na plaży wiecznego życia,
po nienawiści - zgliszcza,
po krzyku - głucha cisza,
po człowieku - proch.
Po wschodzie, południu jest zachód i dzień gaśnie
w gęstej ciemności, więc mocno się przytulmy i nie pamiętajmy niczego złego, tylko to jedno: że łączy nas miłość bez kresu...

 Bo miłość jest jak płatek róży- trzyma się gdy kochasz, odpada gdy zdradzisz.

 Nie można przeżyć życia od nowa, trzeba je kontynuować.

 Dzień, kiedy człowiek przestaje doceniać niemądre drobiazgi, jest dniem, w którym zmienia się w zasuszonego dupka. I nikt nie odbiera jego telefonów.

 Dorastać znaczyło umierać, ale jeszcze nie umrzeć.

 Sam sobie sterem,
żeglarzem, okrętem.

 Nie zna piekło straszliwszej furii nad wściekłość rozgniewanej kobiety.

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Życie samo w sobie nie ma wartości. Wartościowe staje się dzięki temu, co człowiek z nim robi.

 Bywają chwile, kiedy ludzie kochają zbrodnie.