Można organizować, kierować, planować z góry każdą godzinę, a wciąż ...

 Najprawdziwszym złem na świecie są czyny człowieka.

 Przyszłości nie da się przewidzieć. Można jej tylko doświadczyć.

 Wszechświat nie spiskuje po to, by zaprowadzić człowieka w jakieś konkretne miejsce

 Mała, miłość jest jak światło gwiazd, nie umiera nigdy.

 Więc chwyć mnie za dłoń i chodź ucieknijmy stąd, nikt nie będzie mówił nam co dla nas jest najlepsze.

 To, co dziś jest rzeczywistością, wczoraj było nierealnym marzeniem.

 Nie zadowalaj się byciem przeciętną.
Przeciętność jest tak samo blisko dna jak i szczytu.

 Ten pocałunek był jak szept, jak najdalszy od krzyku.

 To był jeden z tych snów, które przenikają do przestrzeni między sekundami i dowodzą, ze sen rządzi się własną fizyką, czas kurczy się albo puchnie, całe życia przemijają w mgnieniu oka, miasta płoną w proch między jednym a drugim trzepotem powiek.

 Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.