Ci, których kochamy najbardziej, sprawiają nam najwięcej kłopotów.

 Całując go, skupiałam się tylko na tym,
żeby nie zapomnieć oddychać.

 Sprowadziłem cię z powrotem ponieważ bez ciebie nie potrafiłbym znaleźć siły do walki.

 Raz jeszcze sprawdza się przysłowie, że nie należy sądzić człowieka- lub niziołka- po pozorach.

 W istocie tylko my ponosimy winę za to, co zdarza się w naszym życiu.

 Żałuję, cóż to za słowo. Poszedłbym na bosaka na koniec świata, gdyby można to odwrócić.

 I uśmiechaj się. Świat jest lepszy, gdy człowiek się uśmiecha.

 Wszystkich zrównuje proch; rodzimy się nierówni, równi umieramy.

 Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.

 (...) paranoja to nie tylko stan kliniczny, ale i cecha umożliwiająca przetrwanie.

 Słyszę krew pędzącą z hukiem po moim ciele, dudniącą w uszach.