Nie zawsze ludzie od siebie odchodzą. Czasami trwają obok siebie ...

 Do miasta gdzie człowiek jest mniejszy, lepiej osadzony w ludziach i podobniejszy do ludzi.

 Droga ciężka, cóż ! - i serce ciężkie.

 Nawet siedząc na ławie oskarżonych, lubimy słuchać o sobie.

 Nigdy, nigdy, przenigdy się nie zakocham! Jeśli kochasz ludzi, oni Cię zabijają!

 [...] albowiem niepewność jest najstraszliwszą ze wszystkich tortur.

 Powodzenie nie trwa wiecznie, a porażka nie jest katastrofą.

 Niczego nie można zbudować
na niewolnictwie,
chyba, że bunty niewolników.

 Normalny człowiek nie robi rzeczy, których musiałby się wstydzić.

 Życie składa się z takiego łańcucha złączonych ze sobą rozstań.

 Chętne ucho słuchacza podnieca język opowiadającego.