Jeśli nie pozna się smaku poziomek z cukrem, nie prosi ...

 Przyzwyczajasz się do kogoś,

zaczynasz go nawet lubić
a potem on odchodzi.
W końcu wszyscy odejdą.

 Trochę się zdenerwowałam, a trochę mi się zrobiło smutno. Zawsze mi jest smutno, kiedy się przekonuję, że oceniłam kogoś za wysoko.

 Myliło mi się najprawdopodobniej całe życie.

 I tak już z Panem Bogiem nie kłaniamy się sobie na ulicy.

 Ten, kto z uporem wypiera się brzydkich stron tego, co robi, nigdy nie wyciągnie nauki ze swoich błędów.

 Oczy, które w smutku wiecznym śnią o śmierci.

 Szukamy cierpienia tam, gdzie znaleźlibyśmy największą radość, bo wydaje nam się, że nie zasługujemy na szczęście.

 Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.

 Każda z nas jest tworem miliona chwil, tysięcy stanów umysłu i ducha.

 Jest to zupełny absurd. To tak, jakby powiedzieć, że w demokracji wszystkie ruchy mają prawo istnieć, także te, które nawołują do wprowadzenia dyktatury, czyli do zniszczenia demokracji.