Każde zetknięcie z nim było jak śmierć i ponowne narodziny.

 Czego oczy nie widzą, o to serce nie boli, czego uszy nie słyszą, to ich nie oburza.

 Gdyby mózg było widać, to dziewczynki by go sobie tapirowały.

 Pytania są prawdziwsze od odpowiedzi: tak się zaczyna mądrość.

 Nie potrzeba słów tam, gdzie czyny świadczą same za siebie.

 Miała racje. Dlaczego ona zawsze miała rację na swój własny, przedziwny sposób?

 A każdy jego ruch odbija się echem w moim wnętrzu.

 Robiłam to już . Wiele razy. Zamykałam oczy i odchodziłam.

 Tak cię pochłania bycie sobą, że nie masz nawet pojęcia, jaka jesteś nadzwyczajna.

  Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Głupio rezygnować z leczenia tylko dlatego, że zastrzyki są bolesne.