
Wspomnienia, nawet te bolesne, z czasem nabierają słodyczy jak dojrzewające ...
Wspomnienia, nawet te bolesne, z czasem nabierają słodyczy jak dojrzewające brzoskwinie.
Jest tylko jeden ratunek dla zmęczonej duszy - miłość do drugiego człowieka.
Cały świat jest straszliwie przepełniony wspomnieniami tej, która istniała i którą stracił.
A teraz pójdę do domu i tam dostanę zawału.
Coś, co dla jednego człowieka jest bez znaczenia, dla kogoś innego może okazać się czymś bardzo ważnym.
Człowiek osiągnął sukces,
jeśli wstaje rano i kładzie się spać w nocy,
a pomiędzy tym robi to, co chce robić.
Płacze nad dziećmi, które utraciła, nad mężem, którego nigdy nie przestała kochać, i nad światem, w którym nie ma dla niej miejsca.
Drobna uwaga. Na pewno umrzecie.
Śpiewać to rzecz ludzka, miauczeć to rzecz boska.
(...) widzę tysiące skórzanych okładek wiodących niczym drzwi w nieznane światy.
To takie smutne, wszystko takie smutne; przeżywamy nasze życie jak idioci, a potem umieramy.