Serce nie jest myślącym organem.

 Piękno to kwestia gustu. Nie zawsze widać je na pierwszy rzut oka.

 Moja miłość miała na imię Tanja. Była Niemką o słowiańskim imieniu. Skąd u jej rodziców taki wschodni sentyment? Czyżby słabość do wspólnej polityki (pakt Ribbentrop–Mołotow…)? Już samo jej imię, Tanja, nosi w sobie nutę nostalgii jak rosyjskie piosenki o tęsknocie i samotności, jak stepy akermańskie, jak mickiewiczowskie: „(…) jedźmy, nikt nie woła…

 To tylko w złych powieściach ludzie są podzieleni na dwa obozy i nie stykają się ze sobą.

 Więcej jest we mnie romantyczki niż realistki, zdecydowanie wybieram ślepą wiarę zamiast chłodnej logiki.

 Zrób dziś, co masz zrobić jutro.

 Kiedy ma się dziecko, wszystko się zmienia.
Nie można martwić się o całą ludzką rasę.
Trzeba być samolubnym, trzeba myśleć
o własnym dziecku i znaleźć miejsce,
w którym będzie bezpieczne.

 Droga do szczęścia jest najeżona konfliktami.

 Uciekać mogą tylko Ci, którzy mają dokąd wracać.

 Ludzi coraz więcej, a człowieka coraz mniej.

 Nigdy nie wiadomo, co umocni poczucie naszej wartości. Najlepiej, jeśli jest to coś, co w zamierzeniu miało nam zniszczyć samopoczucie.