Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się przez ...
Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się
przez mgłę depresji i żalu,
ogarniających jej duszę.
Dzięki nim nagle
wszystko stało się jasne.
Wszystko się na tym świecie zmienia oprócz natury człowieka.
Aby iść naprzód, trzeba umieć korzystać z doświadczeń przeszłości, a chcąc to czynić, należy mieć o niej dokładne pojęcie.
Największe szczęście w życiu to pewność, że jesteśmy kochani ze względu na nas samych, albo raczej pomimo nas samych.
Czasami dowiadujesz się więcej, niżbyś chciała.
Czas mija nawet gdy ma się zamknięte oczy i zasłonięte uszy. Tik tak tik tak.
Pieniądze nie stanowią wszystkiego, bo człowiek oprócz kieszeni ma jeszcze i serce...
Umierając, jeszcze żyjemy.
Czasem całe życie zależy od nieistotnego drobiazgu.
Fale paradoksu rozlewały się po morzu przyczynowości.
Słuchajcie, słuchajcie! - pomyślał Bilbo i przypadkiem pomyślał na głos.