Wnioski? Owszem, są wnioski. Jestem idiotką. To jest wniosek główny.

 A mnie beszczelnie kochaj, choć smutne śpiewki przędę, bo przecież będę, no przecież będę.

 Masz kogoś przez jakiś czas, a potem w jednej chwili już nie masz.

 I to jest właśnie kłopot z ludźmi, którzy mówią, co myślą. Są przekonani, że inni też się tak zachowują.

 Ani w Boga wierzy, ani się diabła boi.

 Trudno dwóm panom służyć.

 I niestraszny mi strach, nie pozwolę mu już sobą rządzić. To strach powinien się mnie bać.

 Mimo to wolał być nieobecny całkowicie niż być tylko w części i brakującą resztę udawać.

 Kochamy się jak dwie żywe zapałki. Nie rozmawiamy ale rozpalamy się.

 Być niedocenioną to świetna rzecz.

 Płacimy tak drogo za nowe doświadczenia,
ponieważ nie wykorzystujemy starych.