(...)" Za dużo wszystkiego może zniszczyć (...). Za dużo ciemnosci ...

 Do miasta gdzie człowiek jest mniejszy, lepiej osadzony w ludziach i podobniejszy do ludzi.

 Czasami dwoje ludzi po prostu
nie jest sobie pisanych.

 Trzeba coś kochać, żeby to znienawidzić.

 Życie nie da się rządzić mądrymi książkowymi maksymami.

 Szczęście to mieniąca się jak tęcza bańka mydlana, która jak i ona pęka przy bele dotyku.

 Czasem trzeba zmarnować czas na niewłaściwą osobę by dostrzec ogromne znaczenie drugiej.

 Jeśli nie można sobie pozwolić na rzeczywistość, równie dobry jest sen.

 Ale młodość uśmiecha się bez powodu. To właśnie stanowi główny jej urok.

 - Nigdy nie grzeszyłaś nadmiarem słów pocieszenia.
- Słowa pocieszenia są jak bita śmietana, coś,
co się kładzie na wierzchu.

 Rzeczy najmniejsze przesądzają o rzeczach największych.