Nic nigdy nie było dla mnie zbyt dziwne.

 Oni się nas boją, wszystkiego się boją.
Boją się zmian, a my będziemy się zmieniać.
Boją się młodości, a my jesteśmy młodzi.
Boją się książek, wiedzy i idei.

 Nikt nie powinien umierać anonimowo.

 W gruncie rzeczy istnieją tylko dwa rodzaje kobiet: brzydkie i malowane.

 Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.

 Życie jest zbyt krótkie, zbyt ważne, by je zmarnować.

 
Tysiącmilowa podróż zaczyna się od pierwszego kroku... we właściwym kierunku.

 Czas leczy wszystkie rany, czy tego chcemy, czy nie. Czas oddala od nas to wszystko, a na samym końcu czeka na nas wyłącznie mrok.

 Czad! Też chcę przenośną czarną dziurę!

 Materialistom nie brakuje logiki, brakuje im wyobraźni.

 Czy to nie marzenia dają nam siłę, nadzieję i pragnienie?