Czasami myślę, że żyję dla ciebie.

 Celem pielgrzymki jest drugi pielgrzym.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 (...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.

 Czasem wystarczy powiedzieć głośno, że się czegoś nienawidzi, i usłyszeć, że ktoś się z nami zgadza, aby poczuć się lepiej nawet w najgorszej sytuacji.

 -Przyjaciołom się więcej wybacza?
- Ludziom, których się kocha,
można wybaczyć wszystko.
- Nawet jeśli cię zawiodą?
- Nawet jeśli zawiodą.

 Na bieżni wiodącej do szczęścia brak linii mety.

 (...) przeznaczenie nie puka do drzwi naszego domu. Trzeba za nim ruszyć, wyjść mu na spotkanie.

 Kto by się przejmował winem i różami? To każdy potrafi. A pokazać drugiej osobie, że nie możesz bez niej żyć? To się dopiero nazywa romantyzm.

 Jest coś więcej niż świat do zdobycia.

 Ludzie, którzy nie potrafią się starzeć, to ci sami, którzy nie umieli być młodzi.