Ludzie nie chcą wyjawiać uczuć, może się boja, może nie ...

 W świecie pełnym nienawiści ciągle musimy mieć nadzieję.
W świecie pełnym zła, wciąż musimy być pełni otuchy.
W świecie pełnym rozpaczy, nadal musimy mieć odwagę, by marzyć.
W świecie zanurzonym w nieufności, my ciągle musimy mieć siłę, by wierzyć.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Wszystko, co człowiek jest zdolny wyobrazić sobie, inni zdołają wcielić w życie.

 Niebo mnie nie chce, a piekło się boi, że nim zawładnę, więc zostanę tutaj na ziemi, z tobą.

 Ty w nich chlebem,
a oni w ciebie kamieniem.

 Nie chcę już więcej kochać,
cierpieć, czekać ani wierzyć w
rzeczy, których nie potwierdza życie.

 Jak cicho kręci się świat, kiedy człowiek rozmyśla w samotności.

 Zgoda buduje, niezgoda rujnuje.

 Jestem zajebisty Bo jestem

 I boję się, i nie boję. Wszystko naraz.