(...) zapachniało, zajaśniało wiosna, ach to ty Wiosna, wiosna, wiosna, ...

 Życie jest nieuleczalną chorobą: człowiekowi szkodzi wszystko.

 Sensem wiary jest bezgraniczna ufność, a sensem wiedzy są dowody. Wiara jest tam, gdzie nie ma dowodów...

 Był to lęk nieistnienia, strach niebytu, niepokój nieżycia, obawa nierzeczywistości.

 Boże, daj mi samotność, bo nienawidzę ludzi.

 Boimy się wszystkiego, a udajemy, że nie boimy się niczego.

 Nie ma dokumentu, więc nie ma i człowieka.

 Muzyka jest moim osobnym światem.
Światem, w którym jestem sobą.
Pozwala mi odpocząć od problemów i wszystko przemyśleć.

 - Jak chciałbys umrzeć, Tyrionie, synu Tywina? - W wieku osiemdziesięciu lat, we własnym łóżku, z brzuchem pełnym wina i kutasem w ustach dziwki - odparł.

 Gdy przeglądasz się w lustrze i masz ochotę je stłuc, to nie lustro trzeba zniszczyć, to ciebie trzeba zmienić.

 Człowiek zna to, z czym się rozstaje, ale nie ma pojęcia, co takiego zastanie zamiast tego.