Życie jest, żeby je przeżyć pięknie, robić to, co kochasz.

 A jak wyjdzie śmiesznie? Ludzie się pośmieją i koniec. Wielkość nie boi się śmieszności.

 Sprawy. Wypadały mi. To właśnie robią. Wypadają. Nie można oczekiwać, że ogarnę je wszystkie.

 Zaprzeczanie jest jak Wersal – wyjątkowo trudne w utrzymaniu.

 
Jeżeli po moim wyjściu zaalarmuje pani zamek, nigdy nie dokończy pani tego sweterka.

 Przyjaciele muszą budzić emocje: inaczej nie są warci twojego towarzystwa .

 W twoim sercu żyją ludzie, którzy znaleźli tam swój dom.

 Tak długo, jak jesteśmy ludźmi, będziemy się mylić.

 Ludzie, którzy nie porzucają nadziei, bez względu na to, co się dzieje, są czymś całkiem szczególnym - oni są światłem w ciemności. Oni są tymi, którzy mogą zmienić świat.

 Wracam do domu z uczuciem tęsknoty. Takiej dziwnej tęsknoty, nie wiadomo ani za czym, ani za kim. Takiej tęsknoty chyba metafizycznej, na którą pomagają tylko ciepłe dłonie. Nie chcę sam spędzić reszty tego wieczoru.

 W oczach tkwi siła duszy.