Od czekania dusza rdzewieje.

 Dla człowieka niedojrzałego znamienne jest, że pragnie on wzniośle umrzeć za jakąś sprawę; dla dojrzałego natomiast – że pragnie skromnie dla niej żyć.

 Nawet w jego myśleniu były błędy językowe.

 Niby nie może być inaczej, a gołym okiem widać, że może być wszystko, tylko nie to.

 Im bardziej powtarzam sobie "niemożliwe", tym mocniej słowo "możliwe" odbija się echem pod czaszką...

 Kochać zgodnie z własnym wyborem, to wymaga siły.

 Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

 Istnieją rany zbyt głębokie, by mogły się zabliźnić.

 Wielkie to brzemię sam dla siebie człowiek.

 Wilkowi owcę poruczono.

 Człowiek - to istota, która się do wszystkiego przyzwyczaja, i sądzę, że to najtrafniejsze określenie człowieka.