Człowiek z człowiekiem zawsze znajdzie ludzkie słowo.

 Można by powiedzieć, byli z sobą, lecz nie byli razem, jeśli w ogóle jest to kiedykolwiek możliwe. Nie umiałbym wytłumaczyć, co to znaczy być razem, nie doświadczyłem tego, lecz wydaje mi się, że to coś najtrudniejszego, na co stać nielicznych. Mnie nie było na to stać. W przeciwnym przypadku, niezależnie jak długie związki jedno z drugim łączą, jedno dla drugiego pozostaje do końca życia tajemnicą. I z tą tajemnicą każde osobno umiera.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Tak więc ciężarem jest dla mnie istnienie, życie ohydą, a śmierć wybawieniem!

 Człowieka można tylko zniszczyć, nie pokonać.

 Rzeczy niemożliwe od ręki, cuda w przeciągu trzech dni.

 Nie ten miły, kto piękny,
lecz ten piękny, kto miły...

 Nie prowadzi się wojen, by niszczyć. Wojny prowadzi się z dwóch powodów. Jednym jest władza, drugim pieniądze.

 Miłość jest jak roślina albo zwierze. Żyje i rozwija się. rodzi się, wzrasta, starzeje i umiera.

 Książki kochają każdego, kto je otwiera, dając mu poczucie bezpieczeństwa i przyjaźni, niczego w zamian nie żądając. Książki nigdy nie odchodzą, nawet wtedy gdy się je źle traktuje.

 Każdego człowieka trapi jakaś udręka, ale ja pod tym względem wyprzedzałem stawkę o trzy długości...