Wszystko się na tym świecie zmienia oprócz natury człowieka.

 Zaprzyjaźnij się z bólem, a już nigdy nie będziesz samotny.

 Ktoś powiedział, że córki to zemsta losu za młodość ojców.

 Jesteśmy tylko tym, co wiemy.

 Nie, nie wierzę w „możliwość szczęścia”, wierzę w spokój. Z tej przyczyny unikam tego, co mnie irytuje. Jestem aspołeczny. Więc uciekam od społeczeństwa. Wychodzi mi to na dobre.

 Różnymi drogami biegnie życie ludzkie, ale wszyscy szukają szczęścia i miłości.

 Mój dowcip jest jak twoje nogi [...]. Byłoby egoizmem ukrywać go przed innymi.

 Pierwszy rzadko kiedy rozumie ostatniego.

 Nie na zawsze przykuci jesteśmy do kręgów świata, poza nimi zaś istnieje coś więcej niż wspomnienie.

 Długi mają wdzięk w dwudziestu pięciu latach, później nikt ich już nie przebacza.

 Na tej ziemi nie ma nic pewnego; wystarczy, aby los lekko człowieka potrącił, przypadkiem bądź celowo, a wszystko, co mamy i czujemy, nagle zostaje nam odebrane.