Celem życiowym dzieci jest przysparzanie nam zmartwień.

 Co ze mnie zostanie
Nie martwi mnie to wcale.

 Czasami w życiu trzeba umieć trochę potęsknić.

 Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.

 Mówi się, że człowiek docenia ogród dopiero w pewnym wieku i myślę, że jest w tym trochę prawdy. Ma to chyba związek z wielkim cyklem życia. Niepowstrzymany optymizm młodych roślin po ponurej zimie ma w sobie coś z cudu, można z radością przyglądać się dokonującej się co roku przemianie i temu, jak natura ukazuje różne części ogrodu z ich najlepszej strony

 Nic tak nie pomaga uświadomić sobie, że się kogoś nie kocha, jak jego wyznanie miłości.

 Bóg mówi, bierz, co chcesz... i płać.

 Prawda jest jak tlen, otrzymasz zbyt wiele i się rozchorujesz.

 To co jest dobre dla gęsi, dobre jest też dla gąsiora.

 Miłość jest silniejsza od wszystkiego, nawet od śmierci.

 Miłość to raptem słowo. Słowo z kina,
z książki, z kolorowego pisma. Tak wielu
ludzi wierzy, że wystarczy je wypowiedzieć
i już będzie dobrze, bo ono uleczy, uratuje,
oczyści. A to tylko słowo. Łatwo je wypowiedzieć,
równie łatwo unieważnić. Ale spróbuj je
przekształcić w prawdziwe, trwałe uczucie,
zmień je w ściany domu, który stać będzie
latami, niczym niezagrożony i da ci szczęście,
bezpieczeństwo, poczucie sensu i radości z
każdej spędzonej wspólnie chwili. To jest
trudne, a często niemożliwe.
Niewielu to umie. Naucz się tego.