Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A ...

 Normalność
jest linoskoczkiem nad otchłanią nienormalności.

 Zawiść jest jak ślepiec, który chce ci wykuć oczy...

 Trzeba się podnieść i iść. Zawsze trzeba iść.
Jak się nie ma gdzie iść,
tym bardziej.

 Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.

 Podróżowanie ma raczej więcej wspólnego z doświadczaniem pewnych rzeczy niż z oglądaniem ich.

 Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.

 Cudze oczy to nasze więzienia, cudze myśli - nasze klatki.

 Dzieci bardziej niż inni potrzebują mieć zupełną pewność, że są kochane, przez tych, którzy mówią, że je kochają.

 Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.

 Wdzięczność ma krótką pamięć.