Każde błoto ma swego diabła.

 To człowiek, a nie Bóg stworzył ideę grzechu pierworodnego.

 Róże są jak ludzie: pozwalają się kochać, ale czasem ranią do krwi.

 Złego diabli nie biorą.

 Tak kochamy marzenia, że boimy się je realizować.

 Najważniejsze to wyglądać, jakby się wiedziało, co się robi, jakby się miało jakiś cel.

 W starej szacie wygodniej chodzi niż w nowym szkarłacie.

 Nigdy nie lubiłem whisky, powiedział mi. Ale piję ją bo ma bogatą historię.

 Nie ma nie-polityki. Wszystko jest polityką.

 -Idź spać.
-Idź do diabła.
Zgrzyta zębami. Idzie do drzwi.
-Jestem już w połowie drogi.

 Życie jest piękne, że śmierć się w nim zakochała zazdrosną, zaborczą miłością.