Cierpienie duchowe trudniej wyleczyć, niż cierpienie fizyczne.

 Brakuje im wyobraźni i odrobiny szaleństwa. Dlatego życie traktują zbyt serio i boją się wszystkiego, co nieznane i niezbadane. Dorośli rzadko idą nowym, własnym szlakiem.

 Czuła, że umiera i... próbowała żyć. Dla niego. Dla kota.

 Kto się ceni, ten się leni.

 Przeszłość może czasem sprawić, że nie będziemy zauważać, co dzieje się wokół nas.

 Z tęsknoty pisze się wiersze.

 Tylko ci, którzy nie są zakochani, nie są zazdrośni.

 Każdy jest obcy, zanim stanie się bliski.

 Jedyne opowiadanie, jakie warto napisać, to krzyk, strzał, wrzask. Opowiadanie powinno złamać czytelnikowi serce.

 Nie marnuj czasu na poszukiwanie przeszkody: być może nie istnieje.

 Tu i teraz jesteśmy ślepi i nigdy nie wiemy, co jest naprawdę ważne.