Ale to nie były łzy, to złamane serce wycieka mi ...

  Akcja! - słyszę. Unoszę łuk nad głową i ryczę z całą złością, na jaką mnie stać:
- Ludu Panem, walczymy śmiało i nasycimy głód sprawiedliwości!
Na planie zapadła grobowa cisza, która trwa i trwa.
W końcu przerywa ją trzask interkomu oraz donośny, zgryźliwy śmiech Haymitcha. Udaje mu się w końcu zapanować nad sobą na tyle, by wykrztusić:
- I tak oto, przyjaciele, umiera rewolucja.

 Każdy z nas wierzy, że to co ma do powiedzenia, jest o wiele ważniejsze od tego, co mógłby powiedzieć drugi.

 Wydaje mi się, że jedną z ról rodziców jest próba zabicia swoich dzieci.

 To człowiek zawsze stwarzał swoich bogów, nie zaś oni jego.

 To nie takie jednak proste spojrzeć, gdy się spojrzeniem dotyka bólu.

 Cielęca miłość. Minie. Ale póki nie minie, to boli jak cholera.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Pewnego dnia pojmiesz,
że czasami wszyscy musimy coś poświęcić w imię czegoś większego.

 Nie ważne z kim spędzasz piątkowy wieczór, ważne z kim spędzasz sobotni poranek i każdy pieprzony poranek Twojego życia.

 Ludzie mogą Cię nienawidzić za robienie tego, co sprawia Ci radość. Nie ma znaczenia co myślą inni.