Wszyscy wiemy, że czeka nas śmierć, ale nikt w to ...

 Sądzę, że przemowy zabijają miłość.

 Koszmar, który można przeżyć raz, za drugim razem zabija.

 Po raz kolejny udało nam się zniszczyć coś, czego nie potrafiliśmy stworzyć.

 Kobiety, które nie czytają, są dla mnie jak te, które się nie myją.

 Życie przypomina pociąg, mademoiselle. Zawsze biegnie naprzód.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Bo też nie ma większej nienawiści, niż zrodzona z bliskości

 Wszystko przestaje być straszne, kiedy widzisz, jak nadchodzi.

 Najbardziej podobały mi się te momenty, kiedy nie działo się nic szczególnego.

 "Każdy w środku jest jak małe dziecko..."