Najmniej w życiu można być pewnym własnych możliwości.

 Czym właściwie jest życie, w którym smutki i radośc tak dziwnie splatają się w jeden wspólny los.

 Trzeba mieć nadzieję.
To wspaniała rzecz: nadzieja.

 Wrogi tłum zawsze składa się z pojedynczych ludzi.

 Ten, kto wraca, jest zawsze kimś innym niż ten, który odszedł.

 Nikt nie ucieknie przed swym przeznaczeniem.

 Od tamtej pory przekonałem się wielokrotnie, że rozpacz i przerażenie są zaraźliwe.

 Pragnąć zemsty to jak wypić truciznę i oczekiwać, że umrze ktoś inny.

 Żyć bez celu to znaczy pozwolić przygodzie rządzić sobą.

 Przeszłość nie jest ciężarem, są w niej uśpione skrzydła.

 Nic nie dzieje się bez powodu.