Kto ma dalej do ziemi, tego bardziej boli jak spada.

 Kto raz widział granice świata, ten najboleśniej doświadczać będzie swego uwięzienia.

 Czymże jest, Wilhelmie, sercom naszym świat bez miłości? Tym zapewne, czym byłaby bez światła latarnia magiczna. Ledwo wstawisz w nią lampkę, natomiast jawią się na białej ścianie barwne obrazy! A choćby były one tylko przelotnymi złudami, to jednak są nam szczęściem, stoimy jak młodziki
i z zachwytem patrzymy
na to cudowne zjawisko.

 Słowo jest ważniejsze niż pobieżny, wpisany w niego, sens.

 Bo przecież, żeby kogoś trzymać za rękę, trzeba najpierw swoją dłoń otworzyć.

 Głupstwa przestają być głupstwami, jeśli czynią je ludzie rozsądni w sposób jawny.

 Śmierć nie człowiek - może się zmiłuje...

 Najbardziej obawiam się śmierci mojej wyobraźni.

 Samotność, prawdziwa samotność bez złudzeń, to stan poprzedzający obłęd lub samobójstwo.

 Bo w tym cały jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz.

 Los czasem rozdziela bliskich sobie ludzi, żeby uświadomić im, ile dla siebie znaczą.