
Przyczyną życiowych tragedii są nie tyle wielkie porażki, ile tęsknota ...
Przyczyną życiowych tragedii są nie tyle wielkie porażki, ile tęsknota za najprostszymi przyjemnościami i życzliwymi gestami, których nie doświadczyliśmy.
Nawet jeśli przez całe życie będziemy nieustannie otrzymywać odpowiedzi na pytania i wreszcie rozwiążemy wszystkie problemy, na koniec nie zajdziemy o wiele dalej.
Dla mężczyzny cnota jest talentem, dla kobiet brak talentów jest cnotą.
Świat jest wielki. I tyle jest jeszcze rzeczy do poznania...
Góry są może surowe, ale mniej zdradliwe od gatunku ludzkiego.
To nie ty kroczysz drogą. Ta droga wiedzie przez ciebie.
Niech się dzieje wola nieba,
z nią się zawsze zgadzać trzeba.
„Moje napady szału ją przerażały. Przestała mi się zwierzać. Ostatniej nocy nie wytrzymałem, chwyciłem ją za ramiona i potrząsałem nią z całej siły. Pobladła,wyglądała, jakby miała się za chwilę pokruszyć. „Dlaczego płaczesz?!” „Nie mogę znieść twojej rozpaczy, twojego szlochu. Nie wytrzymam tego dłużej!”. Byłem wściekły, że zostawia mi tylko swoje ciało, że coraz mniej wiem o jej myślach, że zamyka przede mną duszę. Chciałem wejść w jej głowę. Chciałem, żeby myślała tylko o mnie. „Chodź, dam ci rozkosz” – szeptałem jej do ucha – „Dam ci zapomnienie”. „Dam ci niebo”. Nie broniła się (...)”
Gdziekolwiek spojrzeć, szerzy się zaraza. Ludzie czytają książki, nawet kobiety.
Tylko myślący przeżywa swe życie, u bezmyślnego przechodzi ono obok.
Gdyby porażka nie znała kary, sukces nie byłby nagrodą.