Fajnie jest wiedzieć, czego się chce.

 W strachu nogi biegną szybciej od myśli.

 Zaraz na początku życia ktoś powinien nam powiedzieć, że umieramy. Może wtedy żylibyśmy pełnią życia w każdej minucie każdego dnia.

 Piękność leży w oku patrzącego.

 Kochamy tych, dla których się poświęcamy.

 Nawet najnormalniejszy człowiek zaledwie wisi na śliskim sznurze normalności. Obwody normalności wbudowano w ludzkie zwierzę wyjątkowo niedbale.

 Żyjemy w sieci; nie wyprujesz z niej nitek, ani nie wszyjesz nowych.

 Przypuszczam, że kiedy nie można czegoś powiedzieć, spojrzenia wypełniają się słowami.

 Kto by pomyślał, że chronienie cię przed samym sobą okaże się takie trudne?

 Życia nie mierzy się w godzinach i minutach. Liczy się nie ilość, lecz jakość.

 Zrozumiesz, kim jesteś dzięki temu, kim byłeś.