Wolnym bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny.

 Trzeba się nieustannie poddawać recyklingowi.

 Albowiem czysta wola, niezaspokojona celem, wolna od żądzy rezultatu, jest na każdy sposób doskonała.

 Kiedy człowiek na kogoś czeka, czas wlecze się w nieskończoność.

 Szkoda czasu na jakiekolwiek próby zmieniania świata, wystarczy uważać, by świat nie zmienił ciebie.

 Padłem ofiarą szeregu wypadków. Jak każdy.

 Miłość trzeba budować, odkryć ją to za mało.

 Wewnątrz każdej bryły węgla tkwi diament, który czeka, żeby się wydostać.

 Co wieczór modlę się, żebym ja go raczej przeżyła, niż on mnie, żebym ja raczej była nieszczęśliwa niż on. To oznacza, że kocham go więcej niż siebie.

 Nieważne co, byle wzruszało, oczarowywało, przenikało do głębi, budziło dreszcze!

 Chodzę spać sama i sama się budzę. Dużo spaceruję. Pracuję, dopóki nie zacznę padać ze zmęczenia. Obserwuję, jak wiatr bawi się śmieciami, które przez cała zimę leżały ukryte pod śniegiem. Wszystko wydaje się bardzo proste, dopóki nie zaczynasz się nad tym zastanawiać. Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?