Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.
Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.
Jak mam żyć, żeby to wszystko miało sens? Żeby to wszystko minęło i odeszło.
Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu
Kocham Cię, i nie wiem, jak mógłbym przestać Cię kochać. Kocham Cię, nie wiedząc jak i dlaczego. Kocham Cię tak, bo inaczej nie umiem. Gdzie nie ma Ciebie, nie ma i mnie.
Bo ja jestem kolekcjonerem wyzwań, rzeczy, które się wydarzą i nie przywiązuję wagi do spraw, które minęły. Mam słabą pamięć.
Jak się coś robi, to trzeba to robić naprawdę, a nie ściemniać. Jak jarasz, to jaraj poważnie, a nie tam, wieczorkiem do winka.
Życie jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiesz, co się trafi.
A w czasach pogardy ten, kto jest sam, musi zginąć.
Życie to szkoła, w której
każdy uczy się innej lekcji.
Kiedy człowiek stara się zbyt daleko wybiec w przyszłość, wtedy zwykle potyka się o teraźniejszość. Żyjmy dniem dzisiejszym.
Każdy dzień ciągnie się przez całe wieki, co jest dziwne, ponieważ dni – w liczbie mnogiej – mijają w pędzie.