Odi ergo sum - nienawidzę więc jestem.

 Najlepszym odpoczynkiem jest sen, czemuż więc więc tak boisz się śmierci, co nie jest niczym więcej.

 Żeby myśleć muszę być sam.

 To Ty jesteś kobietą, więc wybór zawsze należy do Ciebie.

 Nic nigdy nie było dla mnie zbyt dziwne.

 Stara miłość nie rdzewieje.

 Czy to nie przyjemne mieć kogoś, kto tęskni i chodzi, i czeka, i czeka?

 To, co się wydarzyło, ciągle się jeszcze dzieje.

 Mimo wszystko mężczyźni nie są bogami; są tak samo ludzcy i niezdarni jak dziewczęta; miewają niewytłumaczalne pragnienia i potrzebują pomocy.

 Bunt napotyka nieustanne zło, z którego musimy czerpać siły nowego zrywu. Człowiek może opanować w sobie wszystko, co może być opanowane, naprawić w świecie wszystko, co może być naprawione. Po czym dzieci będą nadal umierały niesprawiedliwie, nawet w doskonałym społeczeństwie. Przy największym wysiłku człowiek może zmierzać jedynie do arytmetycznego zmniejszenia cierpień świata. Ale niesprawiedliwość i cierpienie będą wciąż istniały, choćby najbardziej ograniczone, i nie przestaną być zgorszeniem. Dlaczego? Dymitra Karamazowa będzie rozlegało się nadal; sztuka i bunt umrą z ostatnim człowiekiem.

 ... nie ma pytań pilniejszych od pytań naiwnych.