Znać ciebie i nie kochać, kochać cię, a nie kochać ...

 Statek jest bezpieczniejszy, gdy kotwiczy w porcie, nie po to jednak buduje się statki.

 To pewne, jak to, że woda jest mokra, dni długie, a przyjaciel zawsze w końcu cię zawiedzie.

 I co z tego, że człowiek marzył? Nie bój się, życie odbierze ci te twoje marzenia.

 Zaraz zrobimy kawę.

Wprawdzie nie mam kawy, filiżanek i pieniędzy, ale
odczego jest nadrealizm, metafizyka, poetyka snów.

 Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.

 Nienawidzę go, ponieważ kocham go, jak nigdy przedtem nie kochałam nikogo.

 Jesteśmy tak silni jak nasze najsłabsze ogniwo.

 Czyż życie - życie uczuciowe zwłaszcza - nie bywa otchłanią sprzeczności.

 Symptomem najgorszego upadku jest to, jeśli zaczynamy zazdrościć ludziom żyjącym złudzeniami.

 I tak już z Panem Bogiem nie kłaniamy się sobie na ulicy.