Ja nie mogę już wytrzymać w tej rzeczywistości. Powiedziałem o ...

 - Wiem, że mnie nienawidzisz, powiedziała staruszka.
Na te słowa Lizzie wybuchnęła śmiechem
- O, tak, miła pani. Bez wątpienia.
- To nic, dziecino. Przynajmniej zawsze
będziesz mnie nosić w sercu.

 Świat jest już tak urządzony, że ci co na górze zawsze kradną.

 Nie da się zbyt długo żyć w realnym świecie.

 Aby przebyć tysiąc mil, trzeba zrobić pierwszy krok.

 Czasami czuje się bardzo skomplikowana dla samej siebie.

 Inteligencja ma wiele odcieni, lecz gniew jest zawsze takiego samego koloru.

 Kto raz widział granice świata, ten najboleśniej doświadczać będzie swego uwięzienia.

 Posiadam zdolność poznawania ludzi i to mnie czyni nieufnym i nieszczęśliwym.

 Człowieku, nie bądź takim materialistą,
trzeba się wyluzować.

 Utrata choćby mizernego promyka nadziei jest gorsza od całkowitego jej braku.