
Zakochany człowiek staje się samolubny i zaślepiony.
Zakochany człowiek staje się samolubny i zaślepiony.
Patrzenie na chmury pod słońce jest bolesne, ale jak większość rzeczy, które przynoszą ból, pomaga.
W realnym świecie wszyscy zmuszają się nawzajem do różnych rzeczy.
Nasze zachowania rzadko idą w parze z uczuciami.
Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.
Bo gdy już dotrzesz do końca świata, to nie ma wielkiego znaczenia, którą drogę wybierzesz.
Wszystkim chciałbym być,
wszystko przeżyć,
połączyć w sobie najdziksze
sprzeczności,
aż pękłbym wreszcie.
Nikt, kto naprawdę kocha, nie przestanie cię kochać.
Aby tego dokonać, nie mogę obawiać się porażki.
Życie nie jest rzeką; składa się z pojedynczych kropel.
Bóg jest okrutny. Czasem pozwala nam żyć.