Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.

 Pamiętaj: naprawdę niczego nie daje pogrążanie się w marzeniach i zapominanie o życiu.

 Umierasz i nie wiesz dlaczego.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Chciwy zostanie kupcem, a leniwy mnichem.

 Miłość, tak jak bilet miesięczny, traci swą ważność i najlepiej kupić nowy, chyba że się woli chodzić.

 Póki pracujesz, nie ma czasu spojrzeć życiu w oczy.

 Zaczęłam wrzucać jej rzeczy do pudeł. Ale trudno jest spakować czyjeś życie.

 Nie zna smaku prawdziwego życia, kto przez tunel samotności się nie przeczołgał.

 Przez higienę mózgu wystrzegam się
przede wszystkim kontaktu z durniami.

 Co było gorsze? Zwariować czy naprawdę podróżować w czasie? Chyba to drugie, pomyślałam. Na to pierwsze pewnie można brać jakieś tabletki.