Nie jesteś warta smutku. Zasługujesz na coś więcej niż samotność. ...

 Serce to jeszcze za mało żeby kochać.

 (...) balansuję wciąż pomiędzy pragnieniami zupełnej samotności, by czytać i pracować, a tak wielką potrzebą ludzkich gestów i słów.

 Miłość jest słodka, ale nie potrafi zmienić natury człowieka.

 Kto przepycha się w życiu łokciami zapomina często od czego jest głowa.

 Szczęście. Proste jak szklanka, jak czekolada albo kręte jak ścieżki serca. Gorzkie. Słodkie. Żywe.

 Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

 Ogień, powstrzymywany we mnie, czasami wydziera się z zamknięcia i padam ofiarą własnych płomieni, a gdy jestem pogrążony w płomieniach, parzę innych.

 Chorujemy przed śmiercią po to, byśmy mogli odwyknąć od własnego ciała.

 Bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia.

 Wtulam się w Twoje słowa.