Ja cię kocham, a ty śpisz.
Może mi napiszą na grobie: UMARŁ OD NADMIARU ŻYCIA.
Oj dziewczyno. Jesteś bardzo niegrzeczna.
Nowa książka to nowe wyzwanie.
Już sam znak paragrafu wygląda jak narzędzie tortury.
Dla umysłu ludzkiego nie ma nic bardziej bolesnego jak ten stan głuchego zastoju i bezsilnej pewności, który następuje po krytycznym momencie napięcia uczuć spowodowanego przez szereg szybko po sobie następujących wypadków i który odbiera duszy zarówno nadzieję, jak i obawę.
Wielu ludzi musi zachorować,
by zdać sobie sprawę z cudowności życia.
Zahamowania są niewłaściwą formą oporu.
Strach to tylko myśl.
Chorujemy przed śmiercią po to, byśmy mogli odwyknąć od własnego ciała.
