Nie przestaje mnie zdumiewać, że ludzie są nowi każdego dnia. ...
Nie przestaje mnie zdumiewać, że ludzie są nowi każdego dnia. Że nigdy nie są tacy sami. Trzeba ich ciągle wymyślać. Zresztą oni też muszą ciągle wymyślać samych siebie.
W literaturze nie chodzi o poprawność gramatyczną, lecz o zwabienie czytelnika i opowiedzenie mu historii... i jeśli to możliwe, sprawienie, by w ogóle zapomniał, że czyta jakąś opowieść.
Mamy bilet tylko w jedną stronę, a to jest stacja końcowa.
Tylko krowa zdania nie zmienia.
Jak dziwnie jednakże krystalizują się całe światy między łydkami dwóch osób.
Wszyscy tęsknimy za tym, co utraciliśmy. Czasem jednak zapominamy o tym co mamy.
Bo tak naprawdę wszystko, co można zrobić, to kochać drugiego człowieka.
Tylko jedno ratuje człowieka od szaleństwa: nieświadomość.
Jeśli masz już zranić kogoś, kogo kochasz, rób to szczerze.
Organizm ludzki jest pełen niespodzianek.
Kiedy mówiłem, pochylała się nade mną i wtedy czułem, że słowa są po to, by wargi kochanków zbliżyć do siebie, a w końcu nasze usta były już tak blisko, że nie trzeba było słów.